Eje...

EJE...

Gar reňkli göwünli, süýt deý çal saçly,
Gözümden ýaşymy sylma sen, eje.
Şu hal haýrym bilen şerim garjaşdy,
Ýöne bu ahwaly bilme sen, eje.

Aýdyp bolmaz syrlarym kän berç bolan,
Maýyp arzuwlam kän öňler sarç bolan,
Bu göwün ozalam owlan, kerçelen,
Ony söýgiň bilen dilme sen, eje.

Göz-gülban halyma bilmän imrige,
Sabyr suwum direnip dur seňrige,
Ömrüm juda çalymdaşka iňrige,
Haýyş, oňa meňzäp solma sen, eje.

Müň gowgany jemläp ýekeje serde,
Arşdan wahyý diläp, garaşdym ýerde
(Ah, wahyý nirede, keramat nirde!..),
Indem gelmän geçsin!
Gelmesin, eje!

Ilki geda, soňam şa bolan Ýusup
däl men, başaramok derdimi busup.
Başy dik bolsa-da, egini gysyk
Kakam bir bulary bilmesin, eje...

Eýläm — köýen yhlas, boşluk beýläm-de
(Mundan halas bolup bolar neýläňde?!).
Ogluň umydyny ajal peýlände
Dem ber oňa!
Ol bir ölmesin, eje...

19.02.2022ý.

Sapa HOMMADOW.