Kölege

KÖLEGE

Ýagtylykdan gaçyp, yzda ýa öñde,
Garalyp gidipdir reñkiñem seniñ,
Bukulýañ, gizlenýäñ, käte kiçelýäñ,
Meni galkan edýäñ,
Hany edebiñ?
Haçan görseñ, meniñ yzyma düşüp,
Bolşuña görä-hä berýän peýdañ ýok.
Çar tarapyñ açyk, örtenip ýörme,
Git!
giñ çöle,
daga-düze, meýdana.
Tümlikde gijede daşymy gaplap,
Ulalyp-ulalyp giñeýär dünýäñ.
Mysgalça-da ýo:k, seniñ agramyñ,
Sorag bersem, sessiz, jogapsyz dymýañ.
Menden algyñ näme?
Näme niýetiñ?
Reñkiñden gorkmaly,
Açyk däl, ak däl.
Gürrüñdeş bolaly ikimiz bile,
Dymmaklygyñ meniñ üçin jogap däl!

Agras ýüzi bilen diýdi kelam söz,
Tisginip gitdim men sesiñ zarbyndan...
"Garaş! Entek wagt bar, howlukma heniz,
Señ daşyñ örterin,
Diñe gabryñda."

Remezan MÄMETGURBANOW.