19:34 Süýdene / hekaýa | |
SÜÝDENE
Satiriki hekaýalar
Tomus aýlary gelip ýetdi. Howa ýakyp-ýandyryp barýar. Iýul aýynyñ agşamlary... Sörtük şemallarynyñ öwüsýän günlerini hasap etmesek, gijelerine uklamak gaty kyn. Şeýle gijeleriñ birinde garadere batyp oýandym. Buz ýaly bir zatlary içesim geldi. Düşegimden turmam kyn boldy, sebäbi mende hiç bir lukmanyñ em tapmadyk we özümiñem indi munuñ bilen ýaşamaga öwrenişen täsin bilagyrym bar. Lukmanlar muña mäzleşme diýýär. Içýän dermanlarym agyry-ynjymy biraz gowşadýaram welin, beýnimi-de doñduryp taşlaýar. Ýarym-ukuly halda gözümi açalak-ýumalak edip ýerimden turdum. Ýañy üç-dört ädim ädenimden dabanyma iññe sanjylan ýaly agyry duýdum. Al-asmana towsanymy duýman galdym. Bilagyrym ýatdan çykan ýaly boldy. Ogluma alan oýunjak dronymyñ üstünden basypdyryn. Oglum ýañy bir ýarym ýaşynda, oña alan oýunjaklarymy özümem oýnaýarýn. Munuñ üstünde aýalym bilen mydam gohlaşyp ýörün. Oýunjaklary köneldýärmişim. Şonuñ üçin köplenç maña görkezmän saklaýar. Agşam otagyma elim dronly gelipdim, diýmek, oýnap ortada goýan ekenim. Hernä döwülmedi. Soñra keýtikläp aşhana tarap ýöneldim. Holodilnigi açdym, ýagtysy gözümi gapyp barýar. Elimi sokup irden goýan suwumy gözledim. Elime ilen gaby başyma çekip, bäş-alty gezek owurtladym, ýöne içen zadym suw däldi. Dilimde ýarym talh, ýarym süýji tagam bardy. Ýogsa-da ol geçen hepde alan gatygym bolaýmasyn? Tagamy gatyga-da meñzänokdy. Aý, hernäme bolanda-da, teşneligimi-hä gandyrdym. Nämedigini bilmesemem, ýerime geçip ýatdym. Ertesi irden aýalym meni turuzdy. Ol: - Holodilnikdäki süýdi sen içdiñmi? - diýip sorady. - O nämäñ süýdi? - Nämäñ süýdi bolsun, ogluñ süýdi? - Ogluñ süýdi?!. Aýalym täze dünýä inen oglum aglanda bermek üçin emzik çüýşesini öz süýdünden dolduryp goýupdyr, menem ondan habarsyz onuñ goýan süýdüniñ ýarsyna golaýyny içsem näme! - Aý-waýeý, ogluñ süýdi-dä, Oguzyñ süýdini içipsiñ! - Nähili Oguzyñ, haýsy Oguzyñ? Oguz kim? - Bir ýarym aý öñ doglan ogluñy bileñokmy indi, öz ogluñ Oguz. Agşam oña niýetläp öz süýdümi sagyp, emzik çüýşesinde goýupdym. Senem o süýdi içipsiñ. - Ýagny, men seniñ süýdüñi içipdirin-dä? - Şeýle ýaly. - Onda? - Ondasy-mundasy ýok, sen indi meniñ süýdoglum bolýañ. Ýerimden böküp turanymy duýman galdym. Gözlerimi owkalaşdyrym, aýalyma ünsli seredip: - Näme diýýäñaý sen? - diýdim. - Näme diýenimi eşitdiñ-ä. Sen indi meniñ süýt emdiren oglum bolduñ. Şu ýagdaýda menem seniñ süýdeneñ bolýaryn. Logiki taýdan alanda aýalymyñ aýdanlary dogrudy. Şol gün agşama çenli muny kellämde aýlap gezdim. Eýsem şeýle ýagdaý menden öñem biriniñ başyna geldimikä diýip kän sorap-indedim, ýöne hiç ýerde bular ýaly maglumata gabat gelmedim. Diýmek, enemiñ süýdünden başga aýalymyñam süýdüni içendigim üçin ol hakykatdanam meniñ süýdenem bolmagy mümkindi. Dem salymda gerdejigi ýuwdanymy göz öñüne getirdim. Aramyzda täze sahypa açylýarmyka ýa hemme zadyñ gutardygymyka? Muny müftilikden başga aýyl-saýyl edip berjek ýer ýok. Wagt ýitirmän müftilige jañ etdim. - Salawmaleýkim, mollam, bir sorag bardy welin... - Aýdyp oturyñ. - Mollam, men ýalñyşlyk bilen aýalymyñ süýdüni içipdirin. Şeýle ýagdaýda aýalym meniñ süýdenem bolýarmy? Telefonyñ añyrsyndan gülmän saklanjak bolýan, ýöne saklanyp bilmän gülýän mollanyñ kikirdisi eşidildi. Mollanyñ gülýänini bilsemem, sowalymyñ jogabyny alman onuñ bilen aramy bozasym gelenokdy. - Mollam, barmysyñyz? - Ba-ba-bar-la. Hojaýyn, soragyñyza jogap bermek üçin ilki sorag-ideg edip görmeli bolýarys. Isleseñiz, telefon belgiñizi goýuñ, özümiz jañ edip habaryny aýdarys. - Bolýa, mollam - diýip, telefony goýdum. Şol gün agşama çenli müftilikden geljek jaña garaşdym. Eýläk-beýläk zowzullap, sañsara döndüm. Tutuş bir hepde geçenem bolsa, habar-hatyr ýokdy, soñabaka men aýalymyñ "Oglum, nähili ýagdaýlañ, gowumy?" diýen soraglaryna öwrenişip başladym. Günler şeýdip geçip barýardy, aýalymam ogluma dahylly bir zat bolanda: "Agasy, jigiñe seretsene", "Jigiñ üstüni ýap", "Jigiñ aglaýar..." diýip, üstümden gülýärdi. Hawa, eger aýalym süýdenem bolýan bolsa, oglumam süýtemşen doganym bolýardy. Indi men oglum bilen aramda doganlyk bagynyñ bardygyna ynanyp başladym. Aýalymam her gezek ýañsylaýjy nazar bilen meni ýere sokýardy. Aradan bir ýyl geçdi, hiç kim maña jañ edenokdy. Soñ men muny ýatdan çykardym. Bir gün ýene ýadyma düşdi. Işden soñ müftilige sowuldym. Ýagdaýy gürrüñ berdim. Hernä, gorkar ýaly zat ýok eken. Taraplardan biri iki ýaşyndan uly bolsa süýdene ýa süýdemşen dogan ýaly ýakynlyk bolanokmyş. Ýüregim ýerine geläýdi. Molla şonda bir ýyl öñem şular ýaly meselä gabat gelendigini aýtdy. Soñ ol adamyñ aýaly bilen telefonda gürleşipdir. Molla: - Olam siziñ ýaly howatyrlydy - diýdi. Aýalymyñ ýüzündäki ýañsylaýjy bakyşlary göz öñümden geçdi. Soñam "süýdoglum" diýip gülşi. Müftilikden çykyp öýe ýumlukdym. Kellämde bolsa ýeke jümle ikiýana at salýar: “Allajan, hiç kimsäni aýallaryñ elinde goýmasyn!” Adem GÜLER, Türkiýe. Terjime eden Has TÜRKMEN. | |
|
Teswirleriň ählisi: 4 | |||||
| |||||