Herkesin az çok vefalı dostu

HERKESIN AZ ÇOK VEFALI DOSTU

Sor hâlimi ey dost bak bana n’oldu
Kan gibi kalbime acı gam doldu

Ağlayarak doğdum üç beş yıl güldüm
Ama gençliğim hep kederle soldu

Bana gizli söyle ey Türkmen oğlu
Bu sonsuz gam neden kalbine daldı

Bir vefalı dostum var adı gamdır
Gölgem gibi benden ayrılmaz oldu

Dostumla şarabı çakır içerken
Çok defa ben ona o bana güldü

Kabre kadar senden ayrılmam dedi
Çünkü en çok beni vefalı buldu

İtap etme benden kimseye deme
Son nefeste dostum benden ayrıldı

Âdem ile Havva benim ilk dostum
Kabilçin (i)kisinin aklı bozuldu

Kabil’in katline delirdi Âdem
Biçare Havva da saçını yoldu

Bugün dünyanın bak yüzde doksanı
Dört kolla hep bunlar bana sarıldı

Çünkü insanların o dar kalbinde
Benim hiç sarsılmaz ‘arşım kuruldu

Herkesin dostuyum pek yazık ancak
Deli ve körpeler bana darıldı

Yazınız ey dostlar kabrim taşına
“Bayatlı gamıyla yere gömüldü”

Mehmet Ali BAYATLI

# Yrak Türkmenleri edebiýaty.