Senmi şol?!...

SENMI ŞOL?!...

Aýdym bolupdyr agylar,
Meni ýanyna çagyrar.
Hany, kim, aglap-bagyran,
(Dözmän, özünden ar alan)
Yşkyña yşkyn dözüpdir?!
Bagryny bagryña oýkap, derdin derdiñe gömüpdir?

Sendiñmi şol ady sena:
Kime — jeza, kime — pena,
Söýmesem—dert, söýsem—günä,
Gaçsam—ejiz, barsam—gülýän?!
Diýsene maña: "Ölüpdir!"
Gideýin-le gümüm çekip, adyñy kalba gömüpler!

Umydym geçmişde galdy,
Wysalymam saña bagly;
Çekdirermi kalby dagly,
Gülkä dözülmedik agy? —
Dat: birje damja dömüpdir,
Bir damja: özün dözmedik, gör, niçe köñül ölüpdir!

Rugsat berdim: ýoluñ açyk,
Özüm-ä bilmedim gaçyp,
Der ýerine derdim saçyp,
Geldimle, gitsem-de uçup!
Erkimi näme çöwrüpdir?
Galan ömrüme örtäre erkiñ nämesi döwlüpdir?

Ne sowuk sen, ne-de — yssy,
Ne şatlyk sen, ne-de — gussa,
Gelmersiñ, bar duÿgyñ gyssap,
Ýûregiñ maña towussa —
Beÿniñ hasaba siñipdir!
Ýa-da maña çenli gussañ müñ aglap, müñem diñipdir.

Agydan ýasaryn aýdym,
Bilmesemem bile aýdyp,
Ýalñyşsamam, sensiñ öýdüp,
Indi dolanmaryn gaÿdyp —
Ýolum ýoluña dözlüpdir.
Dünýäde bardygñy bilsem—käte bir göze görnüp dur.

Kändi çagyran özüne —
Hiç kim görünmez gözüme!
Meñ ömrüm şeýle dözüme
Asly añyrdan dözülen —
Söýsem, sypmarsyñ ölüpler,
Hiç dünýäñ gapysam sypmaz— girerin, gulpun döwüp men.

Çary ATAÝEW.