Aşgabat

AŞGABAT

Dur­şy bi­le heý­jan, dur­şu­na şat­lyk,
Go­lum­da şar, zy­ba­ny­my goş­gu­lap...
Baý­ram­lar­da ga­lan ça­ga­ly­gym sen,
Ah, Aş­ga­bat, Aş­ga­bat!

On ýe­di ýaş... müň bir tol­gun­ma bi­len
Sa­gat­lar­ça bo­ýum be­zäp, saç da­rap...
Sen... sen... seý­le çy­kan ýet­gin­jek­li­gim,
Ah, Aş­ga­bat, Aş­ga­bat!

Sä­her diýr­ler, sen sä­her­den nu­ra­na,
Şä­her diýr­ler, sen şä­her­den baş­ga­rak.
Kök uran yk­ba­lym, öý bo­lan öm­rüm,
Ah, Aş­ga­bat, Aş­ga­bat!

Lon­don, Pa­riž, Nýu-Ýork, Rim, To­kio...
Alyp git­se ak uçar ak guş ky­bap,
Ni­rä bar­sam, hoş­hal öňüm­den çy­kan,
Ah, Aş­ga­bat, Aş­ga­bat!

Nä­çe ýa­gyş­lar­ňa ýü­zü­mi ýuw­dum,
Se­niň nä­çe ak gar­la­ryň bas­gy­lap...
Otuz üç ýaş... Sen­de otuz üç men­zil...
Ah, Aş­ga­bat, Aş­ga­bat!

Gör­seň, her şä­her bir adam ýa­ly­dyr,
Adam­la­ram şäh­re ça­lym­daş-la has...
Sen men­mi, men sen­mi, ga­ryş­dyr­ýan kä,
Ah, Aş­ga­bat, Aş­ga­bat!