Yaş otuz beş!

YAŞ OTUZ BEŞ!

Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.

Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?

Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.

Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hatırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız,
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.

Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.

Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
Her yıl biraz daha benimsediğim.
Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
Nerden çıktı bu cenaze? ölen kim?
Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar?

Neylersin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanamadın olacak.
Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak,
Taht misali o musalla taşında.

© Cahit Sıtkı Tarancı

Ýaş otuz bäş! Ýoluň ýarysy eder.
Dante* kimin ortasynda biz ömrüň.
Jahyllyk çagymyzdaky o jöwher,
Ýalbarmak, ýakarmak boşuna bu gün,
Gözüň ýaşlaryna bakmadan gider.

Çekgelerme gar ýagypmy nämemi!?
Meňkimi, eý Alla, bu gasynly ýüz?
Ýa gözler assyndaky mor halkalar?
Neçüýn beýle duşman görünýärsiňiz,
Ýyllar boýy dost saýdygym aýnalar!?

Wagt geçýär, gör neneň üýtgeýär ynsan,
Haýsy suratyma seretsem men däl.
Nirde o günler, o hyjuw, o heýjan?
Bu güler ýüzli, bigam adam men däl,
Ýalandyr, wah, gaýgysyzlygym, ýalan.

Düýş mysaly närsedi ilk yşkymyz,
Ýatlamasam indi bize ýat gelýär.
Ýaşaýşa bileje başlanlarymyz -
Dostlar bilenem ýollar aýryldy bir-bir,
Gitdigiçe artýar ýalňyzlygymyz.

Asmanyň başga reňki-de bar eken.
Giç düşündim daşyň gatydygyna,
Suw ynsany bogup, ot ýakýan eken.
Her dogan günüň bir dertdigine
Bu ýaşa geleňde düşnülýän eken.

Aýwa sary, nar gyrmyzy – güýz aýlar.
Ýyl geçdigi saýy höwrügenlerim,
Nämçüýn aýlanyp dur howada guşlar?
Nirden çykdy bu gölegçi, ölen kim?
Bu näçenji bakjam, gördüm tarymar.

Nätjek, ölüm bar hemmäniň başynda.
“Ukladyň, oýanyp bilmediň” boljak.
Nirede, nähili, näçe ýaşyňda?
Bir namaz wagytlyk şalygyň boljak,
Tagt mysaly o musalla daşynda**.

© Jahit Sytky Taranjy

Terjime: @myhman

*Dante Aligýeri - Renessans döwrüniň italýan ýazyjysy, “Ylahy komediýa” eseriniň awtory

**Musalla daşy - jynaza namazy okalanda merhumyň jesedini goýulýan daş. Türkiýede metjitlerde bolýar.