TÄZE NAKYLYÑ MANYSY
"Aýynyñ dostlugy", "Tilkiniñ ýaly",
Türkmenleriñ nakyly kän şuñ ýaly.
Atalaryñ akyp ýatan paýhasy,
Çäksiz hazynadyr, ýokdur bahasy.
Herki zady nakyl etmek bada-bat,
Müñ synagdan geçirmese adamzat.
Täzeden eşdilýän, täzeden dörän,
Özem il içinde ýörgünli örän -
"Amerikan kömegi" diýlen nakyl bar,
Ony tapan döwür atly akyldar.
Käbiri dostunyñ jübsüne garap,
"Kömek" biýr, özüniñ nebsine garap.
Akylly adamlar ony tiz duýar,
"Amerikan kömegiñ gerek däl" diýer.
Nakyl ýöne ýere ýaýranok ile,
Onuñ düýp manysy takmynan şeýle:
Bir çak kynçylyga düşüpdi Liwan,
Kömek berjek bolsañ, bermelidi nan.
Olar üçin köýnek gerek, don gerek,
Şo zatlary näçe berseñ, kän gerek.
Donam beren bardy, çöregem beren,
Bardy dostluk bilen ýüregin beren.
Amerika-da kömek berdi, "dözmedi",
Içi doly awtomatmy, bäşatar.
Geldi parohodlar hatarma-hatar,
Topmy, tankmy, has ulurak zadam bar.
Enäni mähriban oglundan aýryp,
Aç garnyny gyzgyn gülleden doýrup.
Boz topraga garyp çagañ atasyn,
Äkitdi deregne nebtin, pagtasyn.
Liwan halky edip elde baryndan,
"Kömek" beren şeýle rehimdaryndan.
Dynmak üçin niçik görgüler gördi,
Biten däldir şindem ýüregniñ derdi.
Ýandy külbeleri, garaldy asman,
Liwan topragyny suwardy al gan.
"Amerikan kömegi" diýlen nakyla,
Soraýyñ, her kimçe beletdir Liwan.
Amerika bütin dünýä göz edip,
Koreýa-da öz "kömegin" uzadyp.
Nä güne salypdy asuda halkyn,
Bu ýöne kesel däl, bir eýmenç kakyn.
Kesildi, talandy müñlerçe ömür,
Obalañ ýerinde galypdy kömür.
Bütin ýurt durşuna akan-da-dökän,
Şaherler bolupdy baýguşa mekan.
"Amerikan kömegi" diýlen nakyly,
Sorañ Koreýadan, heý undarmykan!
Bir-iki däl, beýle mysalyñ sany,
Dünýäñ her künjünden müñläp ynsany
Şolaryñ "kömegi" gyrdy, talady,
Gör, näçe ýurt endiredi, aglady.
Wýetnamdan eşdilýän enäñ nalasy,
Lowlap ýanyp duran wýetnam ýaýlasy,
Ol ýeriniñ gurum baglan asmany,
Wýetnamly körpäniñ akan al gany.
"Amerikan kömegi" diýlen nakylyñ, -
Ine, şol nakylyñ asyl beýany.
Adamlar, köp wagt çydady ýürek,
Güýjümiz birgerip biz oña derek,
"Amerikan kömegi" diýlen nakyly,
Bes indi, sözlükden çykarmak gerek.
Ata KÖPEKMERGEN.
0
