KAKAMYŇ WESÝETLERINDEN

KAKAMYŇ WESÝETLERINDEN

Sen uly dünýäde kiçijik ykbal,
Sen uly derýanyň tylla balygy.
Oglum, saňa wesýet edip geçirdim,
Men ýaşan ömrümiň gylla ýaryny.

Men ýaşan ömrümde gezdim keselbent
Ýöne gursagymda ýürek urýardy.
Iliň-günüň bähbidine eselmek
Hem ýaşaýşa müň bir höwesim bardy.

Atalar, ogullar – dünýäň binýady,
Asmandan zemine inen münewwer,
Dertlä – dowzah, şada – jennet dünýäde
Täleýleriň öwrülmegi müň öwre.

Soňlanmadyk aýdymlarny atalaň
Belent owaz bilen aýdar ogullar.
Ýaşaýyş – müdimi derýa ýatamaz,
Ýaşaýyş – ebedi bahar sowulmaz.

Ömür gysga, ýöne syryň ýaýmaga,
Dünýäni söýmäge ýeterlikdir ol.
Nesillere rowaç ýoda goýmaga,
Soňky şöhradyňa teperrikdir ol.

Söý sen adamlary, sarpalar-da al,
Gözle ebetýni är deý ýaşamaň,
Kine etseler-de, salsalar-da al,
Olar biri-biri üçin ýaşaýar.

Göter il-günüňi belende, şana,
Döwür içre sen özüňi gözlegin.
Okap-okap alym bolaňda näme,
Köňül içre bolmasa öz sözleriň.

Ýürek berip ýaşa ýagşy pällere,
Süňňihalallygyň hakykatynda,
Ýer ýok hergiz-hergiz ýagşy dällere,
Türkmeniň öçmejek hakydasynda.

Duýsun iliň-günüň gelenligiňi,
Ýaşa halkyň, döwrüň dertleri bilen.
Ýuwup bilmersiň sen lellimligiňi
Ata-babalaryň mertligi bilen.

Bilmeýäniň öwren, öwret bileniň,
Bilmeseň dymmaklyk – edebiň ýary,
Pikir öwürmäni öwren, inerim,
Pikirleri bilen gözeldir taryh.

Sähra kysmy zatdyr biziň ýerimiz,
Biz oň ýollarynda sergezdan kişi.
Azaba ulaşyp, döküp derimiz,
Öwrenmeli onuň däpdir geçmişin.

Adam parhy üç pursatda biliner:
Başa iş düşende, ýolda, jedelde.
Oňuşsa bor duşmanlaryň bilenem,
Kyn bor dostuň biwepalyk edende.

Ýaşasaň, ter, joşa-joşa ýaşa sen,
Ýörme sähel zada göçüp, eselip,
Biparh bakma ýolda ýatan daşa sen,
Bizden soňa galýan wagty kesegiň.

Gurbandurdy ORAZOW

# «Hijran Halkasy» kitabyndan 6-nji goşgy.