Gideýin-le gümüm çekip...

GIDEÝIN-LE GÜMÜM ÇEKIP...

Aýdym bolupdyr agylar,
Meni ÿanyna çagyrar.
Hany, kim, aglap-bagyran
( Dözmän, özünden ar alan )
Yşkyña yşkyn dözüpdir?!
Bagryny bagryña oÿkap, derdin derdiñe gömüpdir?

Sendiñmi şol ady sena:
Kime — jeza, kime — pena,
Söýmesem—dert, söÿsem—günä,
Gaçsam—ejiz, barsam—gülÿän?!
Diÿsene maña: "Ölüpdir!"
Gideÿinle gümüm çekip, adyñy kalba gömüpler!

Umydym geçmişde galdy,
Wysalymam saña bagly;
Çekdirermi kalby dagly
Gülkä dözülmedik agy? —
Dat: birje damja dömüpdir,
Bir damja: özün dözmedik, gör, niçe köñül ölüpdir!

Rugsat berdim: ÿoluñ açyk,
Özüm-ä bilmedim gaçyp,
Der ÿerine derdim saçyp,
Geldimle, gitsem-de uçup!
Erkimi näme çöwrüpdir?
Galan ömrüme örtäre erkiñ nämesi döwlüpdir?

Ne sowuk sen, ne-de — yssy,
Ne šatlyk sen, ne-de — gussa,
Gelmersiñ, bar duÿgyñ gyssap,
Ÿüregiñ maña towussa —
Beýniñ hasaba siñipdir!
Ÿa-da maña çenli gussañ müñ aglap, müñem diñipdir.

Agydan ÿasaryn aÿdym,
Bilmesemem bile aÿdyp,
Ÿalñyšsamam, sensiñ öÿdüp,
Indi dolanmaryn gaÿdyp —
Ÿolum ÿoluña dözlüpdir.
Dünÿäde bardygñy bilsem—käte bir göze görnüp dur.

Kändi çagyran özüne —
Hiç kim görünmez gözüme!
Meñ ömrüm šeÿle dözüme
Asly añyrdan dözülen —
Söÿsem, sypmarsyñ ölüpler,
Hiç dünÿäñ gapysam sypmaz— girerin, gulpun döwüp men.

Çary ATAÝEW.