Sargyt

SARGYT

Turjak boldy aýak diýen etmedi,
Ýürek gürsüldedi, gan urdy kellä.
Ýaşyl ýaýlalaryň mejnuny gojaň
Uzak ömri ýetdi ahyrky pellä.
Ony hemmeden öň özi duýdy oň,
Üýşürip hossaryn, ýygnap dost-ýaryn,
Diýdi: «Ömür sürüp bildim dünýäde,
Men öz ykbalymdan razydyryn.

Ýagşysynam gördüm, kemim galmady,
Ýamanynam gördüm, kemim galmady.
Diňe sizi hemem sähramy synlap
Gözlerim doýmady, mährim ganmady.

Gördügimçe ýene göresim geldi,
Sizi bilelikde küýsedi ýürek.
Äkidiň şol ýana, sähradyr sizi
Men bu gün synlaýyn iň soňky gezek...»

Şeýdip, pahyr öz ahyrky sargydyn
Dost-ýaryna düşündirdi mazaly.
Nätjek, şonam aýdyp ýetişmek üçin
Uzak ömür gerek gojaňky ýaly.

Maňa şeýle ömür nesip edermi,
Bilemok, ahyrky pelläm nirede?
Biljegem bolamok, ýöne ezraýyla
Orta ýolda duşup, dara-direde.

Ýetişmesem soňky sözi aýtmaga
Ýa dilim öwrülmän, bolsam bir gysym,
Sargyt etmän gitdi diýmäň dünýeden,
Şol gojanyň sargydydyr sargydym.

Italmaz NURYÝEW.