Däde Gorkuda ýüzlenme

DÄDE GORKUDA ÝÜZLENME

1.

Kabul etseñ huzuryña geldim danaýy däde,
Saña çenli uzak ýoly dähedem-dessem äde.

Domrulyñ däliligin dilesem, sen bermezmiñ,
Berseñ biraz dälilik, pelege per bermerin.

Dünýeden nadyl etme, malyny dilemäýin,
Enem-atam bolsa-da janyny dilemäýin.

Köpri gursam il-günüme, kentlerimi bezesem,
Gollarym hiç kese däl, diñe Alla uzasyn.

Ýüzüm kybla mahaly, Hakdan gelsin Ezraýyl,
Bu başym seždedekä niçik, nätse men kaýyl.

Ýarym ýanymda, belki, janym janyma gatar,
Ogullarym ojagma bolanja közün atar...

Senem şonda ýanymda bolarmyñ dana däde?!
Huzuryña geldim men dähedem-dessem äde.

2.

Dek düýnem gorkulydyñ, danaýy dädem Gorkut,
Pyşdyl başyn gizledi, dilegleriñden gorkup.

Bir-birini satdylar, hile gurup terkiler,
Hudadan gorkmadylar, senden welin gorkdular.

Olaryñ bu bolşy gülki ýa ilime alamat,
Gülki bolmak tilkilere köneden gelýän adat.

Ýa olar sen-den däl-de, ilden gorkdularmyka?!
Nesillerinden gorkanyñ eli bararmy ata?

Ah, Gorkut dädem, ah, Gorkut dädem, men nädem,
Has öñe gitmeliler ýetmän gaýdýarka bärden.

3.

Dädem, saña aýandyr, haýyr-şeriñ arasy,
Synama bakyp diýdiler: "Bu-la haýryñ ýarasy".

Ýagşy söz - ýaranjañlyk, mertler gedem bilendi,
Pyntyk ýalyja kalbym ýetmiş ýerden dilindi.

Bize "goýun" diýdiler "dinozawrlardyk" biz,
"Köpelýänler" diýdiler azalýanlardandyk biz.

Tabydyna götertmeýän beýik ömürler ýokdy,
Ýurdumyzda altyn-zer däl, gara kömürem ýokdy...

Tozanly çöl, şor getiren gara suw hem KPSS,
Münberdäki köpekden gelýärdi gyryljak ses.

Añryñyz Gorkut ata däl, aslyñyz maýmyn diýdiler,
Kimler möjege dönüp, bir-birini iýdiler.

Şahyrlar ýañkalaşyp, şerap satan gönendi,
Maşgalalar bozulyp, ýumry satan gönendi.

Halal başa bela geldi töwir bilen sünnetden,
Kä kişiler bähbit tapdy, arza bilen gybatdan...

Seni inkär etmegiñ muzdy, baýragy ne eken,
Indi bilendir, belki, sada hem dana Türkmen.

4.

Diñe bir zada düşündim, seni diñleýän üçin,
Dünýäni dünýe bilmän, älemde güñleýän üçin.

Señ kesgitli sözüñi, gaýa deñeýän üçin,
Her günde bir daş alyp, daşlary eleýän üçin.

Hormatyña Alladan günäsin dileýän üçin,
Özüni okyjyñ däl, nesliñ diýip bilýän üçin.

Dabanyña gan öýdürip, ýoluñdan gelýän üçin,
Külden depe bolmajagyn, elbetde, bilýän üçin.

Özi ile geñ-tañ bolup, illeri geñleýän üçin,
Gözüniñ däl, kalbynyñ ýaşy diñmeýän üçin.

Añynda pähim-paýhasyñ, guş deý uçar güsürdäp,
Şonda ýüregi özüne päsgep berer gürsüldäp...

5.

Tüsse içre guşuñ döner ganaty gara,
Läbik suwda galan balyk böker gury kenara.

Domrulyñ däliligin ber maña, dana dädem,
Gerşi bürgütli daglara başymy uram, gidem.

Sen näme diýjek bolduñ, düşünip bilmerinmi?
Beýdip, sözün aýdanlar, biz taýa gelmez indi.

Allam geçirsin ýazygym, - şeýtany günälerim,
Her namazda okasam, boý soñy dilänleriñ...

Ýaşasam, işläp ýörsem, dursam, ýansam ýa sönsem,
Goý, däli diýsinler maña, besdir saña söýensem.

Haýry senden noş eýläp, şeri señ bilen bilsem,
Seni nusga edinen danalary diñlesem...

Gara gaýa bakdym-la, bakdym doýmaýa-doýmaýa,
Gaýadan çeşme-bulak akdy goýmaýa-goýmaýa.

Dag başyndan duman çökdi bu oglan höwesime,
Zar bolupdyr dereler arlaýan şir sesine...

Seni ýatlap otyrkam, belki, eý, Gorkut atam,
Hyrlysyna söýenip, gelmezmi "gorkulan" atam...

6.

Aýagyndaky çokaýy, gysmasa bolýar atamyñ,
Üstüne münen bedewi, tesmese bolýar atamyñ.

Bilinden sypmasyn syýy geýen gyrmyz donunyñ,
Gül biter daman ýerinden arassa al ganynyñ.

Atam öler eý, dädem, ruhy seni penalar,
Hem meni, imana dolar, dilindäki senalar.

Barmaly ýerine ýetmän, gaýtmaz ol bäri-bärden,
Olaryñ ýurdy, seni söýşi başgady, dädem...

Aýagynda çokaýy, gysmasa bolýar atama,
Üstüne münen bedewi, tesmese bolýar atama...

Soñ ony ýygnan Gökdepe gökdäki depe bolar,
Üstlerinde Gün ýaşyp, üstlerinde Gün dogar...

Tümmek-tümmeklere gurban, göýä bary bir ýaly...
Emma şehit tümmegine, heý-de, taý geljek barmy!?

Dädem, indi niçe asyr bakýarsyñ sen bu dünýä,
Mundan bir nesliñ gitse, ýene bir nesliñ inýä.

Nesiller nesile gurban, göýä bary bir ýaly,
Emma il söýen nesile, heý-de, taý geljek barmy!?

"Men Watany söýýän" diýmek añsat-la, dana dädem,
Ýöne söz yzynda durmak añsat däl dana dädem.

Paýhasyñ Nýutony, Eýnşteýni, Paskaly sen,
Iliñi söýmäñ syryn aç, özüñe gulak asýana sen.

"Uçan guşuñ perine garalyk ýokmasyn" diýip,
"Suw bulanykdan balyklar kenara bökmesin" diýip.

"Saçagyñ berekedini hatynlar dökmesin" diýip,
"Ykbaly göterlen Türkmen indi bir çökmesin" diýip...

Dileg edeli, dädem, dädem, dädelerim...
Pederlerim, didelerim...

# edebiyatwesungat