Düýş

DÜÝŞ

Asmana garylyp ýatyryn, eje,
Örtüpdir üstümi ap-ak ümsümlik...

Gelipdir howlukmaç geýinen agşam,
El bilen düzlenen baglaň depesi.
Kime gussa çökdi, kimlere şatlyk,
Syzýar gözýetimden otlulaň sesi.

Dünýä ak kagyzdy, hekaýadym men,
Ýazyldym üstümi çyzsa-da ýyllar.
Jeýhunyň mukamy içim ýylytdy,
Söýdüm adamlary bölmän, aýyrman.

Köçelerden giňdim, ýollardan uzyn,
Watanym, galamym — namysym-arym.
Tomusda dogulyp Güni görmedim,
Elim, gözüm doldy, bu göwnüm ýarym.

Asmana garylyp ýatyryn, eje,
Örtüpdir ýüzümi ap-ak ümsümlik.
Üstümde düýşlerden serhoş bu älem,
Daşymda ýyldyzlar, töwerek tümlük.

• TAPAWUT

Guş gondurman gözleriňe,
Ýoluňa arşy sererdim.
Gije düýşüň, gündizleri
Gülüşiňdi ýalňyz derdim.

Dilim senden ybaratdy,
Şahyr göwnüm sallançagyň.
Uçup gitdiň alyslara
Güýz Güneşin saýlan çagym.

Tep-tekiz ýaşaýan indi,
Bakyşlarňy küýsäp gelmen.
Ýyllar meni üýtgetmedi,
Ýöne öňki Enwer däl men.

Enwer NYZAMOW.