Çok Zeki Bir Adam

ÇOK ZEKI BIR ADAM

– Seninle ille de görüşmek istiyorlar. Evlerine çağırdılar, dedi.
– Ne münasebet? Ben onları tanımam ki…
– Evet ama biz seni öyle bir üstün zekâ diye övdük ki, göklere çıkardık…
Sonunda, yüksek zekâma uzaktan hayran olanların apartmanına gittik. Hiç bilmediği dersten sınava giren tembel, haylaz bir öğrenci durumundayım. Evin hanımı yemeğe buyur ediyor. Neredeyse ağzımın yerini bulamayacağım.
“Elinize sağlık, pek lezzetli olmuş,” diyecek yerde, evin nazik hanımına, “Nafile… Pek tuzlu olmuş!” diyorum.
Ev sahibi kibar beye döndüm:
– Kızınız, kız oğlan kız mıdır?
Damdan düşer gibi bu soruma adam utana sıkıla, “Henüz evlenmedi” diyor…
– Bu çocuklar sana hiç benzemiyor yahu…
Yüksek zekâma hayran olanların yüzlerine baktım. Hiçbirinde çıt yok. Ayağa kalktım, avazım çıktığı kadar, “Ben bir aptalım!” diye bağırdım.
– Estağfurullah… O nasıl söz? Biz sizin büyük zekânızı…
– Ben hödüğün biriyim!
Kendi aralarında konuşmaya başladılar:
– Ne müthiş zekâ!..
– Sembolik konuşuyor. Kendini öne sürüp insanlığın halini hicvediyor! diye söylendiler.

Aziz NESIN.

("Damda Deli Var" kitabından).