Göwün

GÖWÜN

Adamlar, geliň biz bolalyň dogan,
Ýagşy söz bar zadyň derdine derman.
Dostluk ähli kynçylyga döz geler,
Kyn günde dost-dosta gurbandyr gurban.
Dostlugyň sarpasyn belentde saklaň,
Adamlar, özgeleň göwnüni ýykmaň!

Käte bilmezlikden aýdylan sözler,
Özge ýüreklerde döredýär düwün.
Dünýäde bar zady seýikläp bolar,
Ýöne seýikletmez ýykylan göwün.
Çakdan öte geçmek hökman däl, hökman,
Adamlar, özgeleň göwnüni ýykmaň!

Diýýäs başy ýaýkap süýnende ýyldyz:
«Dünýäden armanly ötdi birä-hä».
Gidenden soň gözýaş döküp aglamaň,
Bir-biregi hormatlalyň dirikä.
Saga hemdem boluň, näsaga lukman,
Adamlar, özgeleň göwnüni ýykmaň!

Ata TÄZEBAÝ.