Şahyr

ŞAHYR

Gözleriňde wyždan odun ýakar ol,
Ynsap odun lowladar ol ýürekde.
Şonuň üçin, adam!
Seresap sözle,
Söhbet açjak bolsaň sen şahyr hakda.

Duwlanyp bilmersiň ýasama perdä,
Ýoýulan, harlanan bolsa ahlagyň.
Şahyr ol perdäni ýyrtyp taşlar-da,
Gözlerňe görkezer, tapyp ahmalyň.

Şondan soňam gaty görseň şahyrdan,
Öz-özüňi sylamaýan bedibagtsyň,
Ömür ýolun düzetmejek akmaksyň,
Doňy çözülmejek Arktikasyň sen,
Hiç wagt uçgun köremejek çakmaksyň.

Munda özüň Aly, şahyram Ahmet,
Sen Ahmetden ar çykarsaň aýyp bor.
Howa-da, adamyň gurluşy şeýle,
Öz-özüňi kim bolsaňam söýüp bor.

Şahyry ýekirip, Watandan kowup,
Diriligne dabanyndan soýup bor.
Ýöne şahyr sözi başyn dik tutup
Bu jahanda gezip ýör.
Dertli bolsa, lorsuldaýan yzasyn,
Wagtal-wagtal öz teniňde duýup bor.

Şahyr zamananyň hem-de halkynyň
Öz ýüzüni görüp bilýän aýnasy.
Şahyr öz halkynyň syrly kalbynyň,
Täsin tebigaty hem-de ýaýlasy.

Ýetim görüp, gözýaş dökseň bir katra,
Şahyr kalby ýazyň çabgasy-ýagşy.
Köňüllere rehim bolup iner-de,
Olaň topragyny ýumşadar ýagşy.

Sen gyzyň görküne maýyl bolansyň,
Oň üçin bar zada kaýyl bolansyň.
Tylladan bezärsiň onuň boýuny,
Belki-de, awlarsyň şeýdip göwnüni.

Ýöne şahyr ýaly aýy-ýyldyzy,
Ýar boýnuna dakyp bilermiň, eýse?
Oýun däl, şahyryň gaty çynydyr,
Eger şeýle kalby bir gözel söýse,
Onda oňa bu söýgüden sypma ýok!
Sebäbi tyllanyň bahasy bardyr,
Aý-ýyldyzyň bahasyna ýetme ýok.

Şahyr döküp öz kalbynyň baýlygyn,
Eýeleýär köňülleriň şalygyn.
Kalp eýesi, il söýesi
Eýesi bor dünýäde bakylygyň.

* * *

A men seň toýuňda çabga guýdyryn!
Dünýänem, özümem ezerin gussa.
Adamlar Burkuda gargabersinler,
Men — zalym, hiç kime gulak hem asma:n,
“Guý!” diýsem,“Hoş” diýer dertdeşim Asman.
Pälimden gaýtmadym, diýenim boldy,
Toýam dowam edip bilmedi oňly:
Ezildi gelinleň täze öýmesi;
Öçdi toýdan iren bagşynyň sesi;
Myhmanlar ör turdy saçak başyndan;
Hiç kimse datmady toýuň aşyndan
(Dogrusy, söýgimiň düşek aşyndan);
Kim çüýşäni, kim jüýjäni goltuklap,
Siňdiler çyrasyz obaň goltugna;
“Nädýäň-aý sen” diýýän ýaly, hamana,
Dostlarym ýaňsyly bakdylar maňa;
Wah, şonda ezildi gelin köýnegiň…
Arman, dünýäň süňňi myžžyk bolsa-da,
Öçmedi ýürekde ýanyp-köýmegim.
Hiç kömek etmedi Nuhuň tupany.
Şol ýigit mähirden gurdy-da gämi,
Ararat dagyna ýüzdi-de gitdi,
Dünýämi tupana dözdi-de gitdi.
Şonda-da emgenme, guýuber, çabga,
Saçymdan, ýüzümden syrygyp dur suw.
Hiç kim aňmaz ýaly — gözýaşmy, damja,
Guý,ýene-de guý!

Baýram AKADOW.