Keseki syna / hekaýa

KESEKI SYNA

…Bolgusyzlyklar birden başlaýar…
Olaryň bolşy şeýle…
Bu hem, dynç güni, öýlän, öýünde, ýeke özi telewizor görüp otyrdy welin, gapdalyna taşlan sag eli, birdenkä, öz-özünden herekete girdi. Pulty aldy-da, düwmesine basakga, ýaýlymy üýtgedip goýberdi.
Ol ilki düşünmedi.
Düwmäni özem aňşyrman özi basandyryn öýtdi.
Emma, haçan-da, sag eli, parhsyz eden-etdilik bilen, onuň beýnisinden idinsiz-beýlekisiz düwmäni basyşdyryp, ýaýlymlary ondan-oňa başly-barat geçirişdirip başlanda, göwnüne gorky aralaşdy.
Her niçigem bolsa, durmuşyň ajysyny-süýjüsini gören, orta ýaşlaryndaky erkek kişi, sähel zada tisginip-towsup duran çaga däl, endamyna ýeňiljek galpyldy inendigine garamazdan, özüne basalyk bermäge çytraşdy.
Düşünjek boldy.
Kakabaş sag eline erk etmek ukybyny gaýtaryp getirmäge synanyşyp, beýnisine agram saldy.
Ýüzüni çym-gyzyl edip, çygyndy.
Entegem pulty gysymyna gysyp, ýaýlymlary “küştdepdi” oýnatdyryp oturan sag elini, oslagsyz pitnesini bes edip, rahatlanmaga mejbur etjek boldy.
Emma…paşmady…
Onuň ähli çygynmasyny netikaza sag eli piňine-de almady.
Gaýta, hasam mojugyny tapyp, telewizoryň sesini dolandyrýan düwmelerine basyşdyryp, içerini birden-ä ala-zenzeleden doldurmaga, birdenem iňlär siňeksiz dym-dyrslyga beslemäge başlady.
Onuň kükregindäki wehim ulaldy.
Ýüreginde nähilidir birhili umytsyz nalajylyk oýandy.
Kömege çagyraýyn diýseňem-ä, öýde özünden özge yns-jyns ýok.
Birdenem ýassygynyň astyna dykylan eltelefony ýadyna düşdi.
Kime-de bolsa birine jaň etmek niýeti döredi.
Öň-ä ähli işi sag eli bilen edýärdi.
Bu saparam adatdakysyna eýerip, dönük sag elden haraý isläniňden-ä, gidip, dagyň daşyna ýalbaranyň aňsat boljak!
Perişan halyňa dözmän, iň bolmanda, nem syzdyrmagy ahmal.
Bu haýyndan bolsa, bu wagt gök ýakyn!
Zyýandan özge peýdasy boljak däl.
Gaýta, hanha, pulty ýere taşlap-göterip, iň bolmanda şony döwüp ýamanlyk etjek bolýarmy nämemi, bolmajysyny bolýar...
Ol çepbekeý däldi. Şonuň üçinem, çep eli bilen ýassygyň aşagyndan eltelefony almaga synanyşanda, tagaşyksyz hereket etdi.
Emma, beterinden beteri bar ekeni.
“Eşek eşekden galsa, gulagynam kes, guýrugynam” diýleni.
Sag elinden beleň aldymy nämemi, çep eli ilk-ä bir, iň bärkisi göwni üçin dagy mizäýinem diýmän, mejalsyz şalkyldap ýatdy.
Soňam, birdenkä, oňa-da jan girdi-de, olam özbaşdak herekete başlady.
Ilkinji eden hereketem, aýasynyň ýeňsesi bilen “şarpyldadyp” agzynyň üstüne ýelmäp goýberdi.
Misli: “Senjagaz-eý, kimi kime şugullajak bolýaň-eý?!” diýip, azm urýan ýaly.
Orta ýaş bol, kiçi ýaş bol, tapawudy ýok, hatda Göroglyň kakasy bolaýanyňda-da, munuň ýaly oslagsyz hem ýakymsyz hadysa, özüniň gorkunç düşnüksizligi bilen her kesem elheder aldyrsa gerek.
Olam üýşenmekden ýaňa, depe saçy dikgerip, on iki süňňi bilen gagşap gitdi.
Onýança sag elem pulty taşlady-da, onuň daşyna geçdi.
Başam barmagy bilen süýem barmagyny ysyrgalygynda gapjatdy-da, göýä, onda ary köýen dek, ony ýolup almak niýeti bar ýaly, bar güýji bilen aşaklygyna dartyp ugrady.
-Wäk, wäk! Eý-wäk! Goýber, ýolduň diýýän, pylanysyny pismidan etdigim!-diýip ol, agyrysyna çydaman, nädip paýyş sögünendigini özem duýman galdy.
Onuň sögünji, birdenkä, hiç bir sebäpsiz ýerden keseki synalara öwrülen elleriniň ikisinem zynjyrdan sypana dönderdi. Olar dälirän ýaly, onuň ýüzüniň-gözüniň çem gelen ýerinden penjäni urup, çekeläp-ütmeläp, degene gözüm menden däl, gabat gelen ýerine şarpykmydyr-ýumruk çalyp başladylar.
Gürp-gürp, şarp-şarp, gürp…
-Eý-wäk! Burny goýber! “Burundan çekme, gopardyň” diýýän, diýmäýin diýsemiň gopdygaýmak, çepi! Waý-waý, ýolduň! “Ýolduň” diýýän, enesi ýalamadyk sagdaky! Goýber gulagy! Waý-waý…Göze sokma! Sokma göze barmagyňy, pylanysyny pismidan etdigimiň çagasy, gözsüz galdyrýaň, meni! Häk, seniň çommuk barmagyň gursun! Aýyr, somlama onyňy! Waý-waý…Öldürdiňiz! Halas ediň-ow! Ýetişiň-how, goňşular!
Turdy bir tüpgen, gopdy bir gykylyk…
Gürp-gürp, şarp-şarp, gürp…
Ol iki tarapyndan kellesine, ýüzüne-gözüne ýagýan urgulardan goranmak üçin gara başyny eýläk-beýläk talawladyp, ulili bilen bagyryp ýatyşyna, birdenkä ýerinden atylyp turdy.
Başyna jellat bolup dörän öz ellerinden keseki biriniň kömegi bilen sypaýmasa, başga alajynyň ýokdugyny kellesinde aýlandyr-da, bende, goňşularyndan delalat isläp, öýüniň daşky gapysyna ylgady.
Özüni aýagaldygyna ýençýän, çem gelen ýerinden dyrnaçaklap penjeleýän ellerinden goranjagam bolman, eňegi bilen tutawajy aşak basdy-da, süsüp gapyny açdy. Agzyny pugta ýapmaga dyrjaşýan ellerinden kellesini bulap-bujap, zordan sapajak-supajak edibem:
-Haý, goňşular-haw! Adam tohumyndan aýatda diriňiz bar bolsa, ýetişeweriň-haw! Öldürdiler-le-how! Geleweriň-haw!-diýip, bogazyna sygdygyndan zowlatdy.
Öýünden basgançak meýdançasyna çykjak bolup, daşaryk dyzady.
Sag eli ony goýbermejek bolup, söýeden mäkäm aslyşdy.
Çepi bolsa ony ýençmegini, tüýtmelemegini dowam etdi.
Sähel salym geçip-geçmänkä, gabat-garşydaky gapy jarkyldap açyldy-da, gyssagara eline ilen ýarag şoldur-da, içerden, aýalynyň ýogynrak oklawysyny gylyç kibi depesinde pyrlap, goňşusy böküp çykdy.
Çykan dessine-de öz görýän zadyna düşünmän, aňk bolup, doňdy galaýdy.
Goňşusy, çalsaç pyýada, öz-ä tutuş bedeni bilen bosagasyndan daşaryk dyzaýar. Şol bir wagtyň özünde-de sag eli bilenem işigiň söýesinden berk ýapyşypdyr-da, öz göwresini yzyna, içerik dartýar.
Çep eli bilenem dälirän ýaly, öz ýüzüne ýençýär, saçlaryny ütmeleşdirýär, burnuny, gulaklaryny, dodaklaryny goparaýjak bolup towlaşdyrýar. Gözüni köwläýjek bolup, oňa barmaklaryny dürtýär. Ony görüp bir zatlar geplejek bolýaram welin, öz eli bilen öz agzyny temmelemäge çalşyp, ber-başagaý…
…Umuman, gözüniň görýän-ä şu zatlar…
Nähili düşünseňem düşünibermeli.
Ýa, nä, atmasyz gerdejiklerden birdir-ýarymyny synap görmek üçin bokurdagyna tikirläkge, indem, huşun-a Hindä, aklynam Araba ugradyp ýördügimikä şü?!
Ýagdaýy lül-gammar diýer ýalam-a däl!
Töwereginde arak-şerabyň dynnym ýalyjagam ys-koky ýok.
Ýa, gara ýürekliň biri, bi bendä doga-tumar edip, suratyna-beýlekisine dem salyp, muny zynjyrlaýmaly telbä öwrüp ýörmükä?!
-Goňşy?! Bi nä boluş-how?! Çekgilimiň-içgilimiň, ýa sokduňmy-sorduňmy?! Bi, nä beýdip, ýekeje özüň jilliräp dursuň-a?!-diýip, biraz özüni dürsemäge ýetişen goňşusy, öýüniň bosagasynda gara dere batyp, öňe-yza itenek-çomanak bolup duran bendeden sorady.
-Goňşy…dadyma ýetiş…Ellerim däliredi…Üstüme…hüjüm edýärler…-diýip ol bende, öz elleri bilen garpyşyp durşuna zordan sojap-sojap geplemegiň hötdesinden geldi.
Goňşusynyň haýran galmasy hasam güýçlendi. Ol öz görýän zatlaryna nähili düşünjegini, näme etjegini bilmän, sermi-sal ýagdaýda, başagaý goňşusyna ýakynlaşdy.
-Beh, bi nähili bolýar-aý?! Toba-toba, daş edewersin! Adam pahyr ölmän ýörse, her hili zada şaýat boljag-aý! Mundan öň-ä beýle-beýle zatlar ýokdy welin…-diýip aljyraňňy hümürdeşdirip, ol kömek etmek üçin goňşusynyň ýüzünden çaňňaly uran sol ele garşy goluny uzatdy.
Şol pille-de, sol eli, goňşusynyň ýüzüni öz erkine goýdy-da, ýardamçy bendäniň ýüzikessir, gaýymdan gelen bir, mazalyja şapbady doňduryp goýberdi.
Şa-a-la-a-aňk-k-k!!!...
Şapbadyň şarpyldysy basgançak meýdançasynda ýaňlanyp gitdi.
Şarpygyň degen ýerinde, gyzaryp bäş barmagyň yzy galdy.
Oslagsyzlykdan ýaňa ýardamçy bende, allaniçigsi boldy.
Gözünden ot syçrady.
Günäsiz ýerinden duýdansyz degen şarpygyň yzasy, onuň gözüne ýaş aýlady.
Ýardamçy bende, bir demde kalbyny gark eden kinesine bäs gelip bilmedi:
-Eý, edýäniň näme-eý, seniň-eý?! Nämäňe urýaň-eý?! Näme-eý, men saňa-eý, şapbat ýassygymy-eý?! Hä?!-diýip, henizem golunda saklap duran pugtaja oklawysyny goňşusynyň süýrdepesinden inderdi.
Bigünä halyna oklawylanan bende, öňem başyndan oslagsyz inen düşnüksiz şumluk zerarly, halys saly suw üstünde bolara çemeli, birdenkä dodaklary öz-özünden kemiş-kemiş etdi-de, gözlerinden boýur-boýur döküp, aglamjyrap goýberdi:
-Eý-wäk! Edýäniň näme-how, goňşy jan?!-diýip, öňem taýagy ýete-ýete bizar-peteňi çykan goňşusy bende zarynlady:-Bi, meni urmaň näme-how?! Men-ä senden haraý hantama bolup kömege çagyrýan, sen bolsa, gaýta, meni oklawylap dursuň-a! Meni taýaklama-da, özüňi şapbatlany, ur ahyry!
-Urany urýan-da! Näme, dagy, eliň kellesiz hereket edýänini haçan, nirede gördüň-ä?! Nä, bärde, at oýnadan bolup dursuň-aý?! Men akmag-a, bi: “medet dileýärler” diýip, mahaw akýürekliligim bilen ylgap daş çykýan, bärde-de meni, tentek dözümsizligim üçin şapbatlap ýatyrlar. Özem, iň janyňy ýakýan ýeri, hiç zat ýok ýerinden, ýöne, keýpine urýalar-how! Ine, şonsy erbet…-diýip ýardamçy bende hüňürdedi-de, tüňňerilip öýüne ýöneldi.
Girip barşyna-da:
-Bar, jähennem bolsan-aý! Içenem bolsaň, çekenem bolsaň, atanam bolsaň, sokanam bolsaň, sokulanam bolsaň, täterimiň teýine gitsene! Maňa, nä?! Bärde, beýdip mugtuna ýenjilip, nä, kellesini kelemli atyzdan tapan barmy diýsene?! Zat diýmeseň dagy, ýöne, keýpine urubam öldüräýjeg-aý, şular!-diýip, eşidiler-eşidilmez gargynjyrady.
Dalda isläni gideninden soň-a, başyna bela inen bendäniň hasam lapykeç boldy. Ol gözýaşlaryny seçelendirip, hamsygyp durşuna, özüniň näme edýändigine-de düşünmän, umytsyz halda bosagasyndan içerik ätledi.
Hälden bäri gapynyň söýesinden mäkäm ýapyşyp, ony daşaryk goýbermän duran sag eli, penjesini ýazdyrdy. Birhili onuň perişan halyna dözmedik ýaly, ýaňky ýardamçy goňşusyny gödek bihaýalyk bilen şapbatlap goýberen sol eli hem onuň ýüzüne topulmasyny bes etdi.
Ýadadylarmy nämemi, pitneçi gollarynyň ikisem mejalsyz sallandylar galaýdylar.
Ol gapynam ýapman, şol aglamjyrap durşuna, bosagadan giren ýerinde lampa aşak çökdi-de, otyrýeri bilen götin süýşüp diwara ýaplandy.
-Beh, men bendäni, şunuň deý ýaman güne sezewar eder ýaly, Hakyň öňünde näme günä etdimkäm?!-diýip ol bende, gözýaşyna garyşdyryp, assaja nalady.
Onuň zaryn nalyşyna gyýyldylarmy nämemi, elleriniň ikisine-de bir wagtda jan girdi. Sag eli göýä, ejesinden öýkeläp, hünibirýan aglaýan çagany köşeşdirýän kibi, mähir bilen onuň çalsaç başyny, ýüzüni-gözüni sypaşdyryp ugrady.
Çep eli bolsa, elýeterde, içki otagyň işiginiň tutawajyndan asylgy desmaly çekip aldy-da, onuň ýüz-gözüni çyr-çyrşak eden joýa-joýa gözýaş yzlaryny süpürişdirdi. Desmaly burnuna eltip, ony sümgürindirdi.
Garaz, iki eli iki bolup, ýerli-ýerden, onuň ýüzüni-gözüni sypalap-sermeläp, süpürip, başardyklaryndan oňa göwünlik bermäge çalyşdylar.
Birsellem, şeýdip oturanyndan soň, gapy çalaja kakyldy-da, açyk işigiň yşyndan ak sopbaçly kelle göründi:
-Mümkinmi?!-diýip, ol kelle dillendi:-Hassa şu salgydamy? Biz “Tiz kömekden”. Ýaňy bize jaň boldy, şu salgyda: “Haly teň syrkaw bar, tizräk gelmeseňiz heläk bolýa” diýip. Habar eden goňşyňyz diýäýdi öýdýän…
-Hä, hawa, geliň, geçiň, giriberiň…-diýip, biraz rahatlanmaga ýetişen öý eýesi, ýerinden ilgezik turdy.
“Tiz kömegiň” lukmany, gabarasy ep-esli lukmançylyk sebedini göterip, içerik girdi.
-Salawmaleýkim.
Takmynan otuz ýaşlaryndaky ýaş ýigit ekeni.
Salamlaşmak üçin elini uzatdy.
-Waleýkim essalam…-diýip öý eýesi, dilden salamy aldy-da, elini gysyp bilmeýändigine müýnli, kibtini ýygyrdy. Lukman ýigide, onuň elini gysyp bilmejekdigini, sebäbi öz elleriniň keseki syna öwrülip, özünden üzňe hereket edýändiklerini aýtmakçy bolup, agzyny açdy.
Şol müddetem kakabaş sag eli, öz-özünden janlandy-da, salyhatlylyk bilen, göýä hiç hili pitne turuzmadyk ýaly, lukmanyň elini ykjam gysdy. Misli, özüniň göwnaçyklygyny görkezmekçi bolýan dek, gysan elini dem salym goýbermän saklap, birki ýola silkelenäm boldy.
Bulagaý eliniň bolan bolşuna, öý eýesiniň açylan agzy öwelip galdy.
Ol dil ýaryp ýetişmänkä-de, lukman ýigit soraga başlady.
-Hä, agam, näme bolýar? Nämä şikaýat edýärsiňiz?!
-Äý, ine, şü…-diýip, öý eýesiniň gümmi-sümmi edip başlanam şoldy welin, ýaňybir tertibe gelen bozgaklaryň ikisem birden herekete girdi.
Onda-da ne herekete girmek.
Sag we sol elleri, bürgüdiň penjesine dönüp, barmaklaryny haçjartdylar-da, ikisi iki ýerden lukmanyň sebedine ýapyşdylar. Özlerine garşy çekiberip goýberenlerinde, oslagsyzlykdan ýaňa lukman ýigit sebediň sapyny sypdyranyny hem duýman galdy. Ol aljyraňňylyk bilen:
-Eý, agam-ow, ed-ed-ýäniň n-n-näm-m-m-e-how?! Beýt-m-medä-how, nä däl-dä-l-lim-aý, sen?!-diýip sakawlady-da, sebedini almakçy bolup ümzügini öňe atdy.
-Men däl, inim, men däl! Bü olaryň özleri, özleri…-diýip ýetişibildiginden sarnaşdyrýan öý eýesiniň elleriniň biri, sebedi sypdyrdy-da, oňa ýapyşmaga synanyşýan lukmanyň ýüzünden şapbady bilen itiberip goýberdi. Beýle-beýle zatlara garaşmadyk lukman, arkanlygyna tesdi-de, bosaga büdräp, lampa aşak oturdy.
Birdenem bir zatlara düşündimi nämemi, burnuna gurçuk düşen göhert deýin kellesini silkeledi-de, hasanaklap, işikden çykdy. Çykyp barşyna-da, göýä, köp gatly ýaşaýyş jaýynyň daşyndaky ulagda oturan sürüjisi özüni eşidäýjek ýaly, ulili bilen gygyrdy:
-Pylany aga, merkeze jaň et-haw! Bi taýda zynjyrlaýmaly däli bar eken-ä-haw!
“Däli” sözüni eşiden öý eýesiniň heýýaty göçdi.
-Dur-how, inijigim, beýle diýme! Däli däl-how, men! Hemmeje zada şü birdenkä jynlan ellerim günäkär!-diýip ol, lukmanyň yzyndan ylgamakçy boldy. Emma, lukmanyň ýüzünden iten netikaza çep elem ýaman çus duran ekeni. Ol ümzügini öňe atandan, hasyr-husur içki otagyň gapysynyň tutawajyndan aslyşdy-da, ony nogtalana dönderäýdi. Oňa diňe gürüm-jürüm bolan lukman ýigidiň yzyndan, açyk gapa garap, ýalbaryjy zowladybermekden başga alaç galmady.
Onýança sag elem dek oturmady. Sebedi ýerde goýdy-da, misli, günde lukmançylyk sebetlerini dörüşdirmäge endik eden dek, onuň syrmasyny “jaýyrdadyp” syrdy. Beletlik bilen içini döküşdirip ugrady. Onuň hiç ýere butnamak meýliniň ýokdugyny syzan ýaly, çep elem tutuwajy goýberip, sagky ülpedine goşuldy.
Iki sany päli azan bulagaý, göz açyp-ýumasy salymda sebedi gyzyl-dörjük edip çykdylar-da, bir-ä onuň içinden sanjym edilýän iňňäni dabara bilen çykardy. Beýlekisem sebediň gapdal jübüsinden alan, içi haýsydyr bir sanjymlyk suwuklykly çüýşejigi gyzyl tapan ýaly sereşläp, iki ýana çaýkady.
“El-eli ýuwar, iki el birigip ýüzi” diýlişi ýaly, bozgak jübüt, gaty agzybirlik bilen, örän çalt sanjym iňňesiniň gabyny ýyrtdylar. Çüýşejigiň bokurdagyny “şytdyldadyp” döwäkge, içiniň suwuklygyny sordurdylar.
Öz elleriniň sowukganly hem gelşip duran hereketlerine gözüni petredip duran öý eýesiniň jany bokurdagyna geldi. Ol birdenkä gurap, tüýdüge dönen bogazyna agram salyp, kynlyk bilen sakyna-sakyna pyşyrdady:
-Eý…siz…näme…etjek bolýaňyz-eý?! Hä?!...
Jogap ýok.
Sol eli göwnübirlik bilen sag eliniň köýneginiň ýeňiniň iligini ýazdyrdy-da, ony çyzgady.
Sag eli içi doly sanjym iňňesini sol eline uzatdy.
Ol ony aldy-da, iňňäniň ujy bilen, sag eliň tirseginiň iç ýüzüne çemelenip başlady.
Ebeteýini tapmady.
Birdenem, “Ýa Allam, suw ýa saman, güjüm ýa garaman! Degene gözüm menden däl!” diýýäne çalymdaş, aýgytly hereket bilen, saklap duran iňňesini meslekdeşiniň tirseginiň iç ýüzüniň gabat gelen ýerine waçyrdadyp goýberdi.
Agyrydan ýaňa öý eýesiniň gözüniň öňi garaňkyrap gitdi. Sag elem almytyny alan bolara çemeli. Olam birhili, omuzdan başlap, barmaklarynyň ujuna çenli maýdaja galpyldydan dolup, ynjyly titremäge başlady. Sähel salym titredi-titredi-de, birdenem, sol eliň sokan ýerinden sanjym iňňesini sogrup, zyňyp goýberdi. Soňam gazabyna bäs gelip bilmeýän dek, barmaklaryny haçjardyp, çep ele penjäni urdy. Ony misli guduz itiň agzyna düşen köne sanaja dönderdi. Eýläk-beýläk bulap-bujaşdyryp durşuna, arasynda bir-iki ýola “şarpyldadyp-şarpyldadyp” urmaga-da ýetişdi.
Birbada oslagsyz hüjüme aljyran bolara çemeli. Çep eli, ilki bir garşylyk görkezmäge maý alyp bilmese-de, göz açyp-ýumasy salym geçip-geçmänkä özüni dürsedi-de, olam ülpedine gaýtawul berip ugrady.
Iki el ses-selemsiz, dem-düýt çykarman, garpyşyp başladylar.
Aňk-taňk bolan öý eýesi bolsa, öz görýäniniň düýşi ýa huşudygyny kesgitläp bilmän, gözüni tegeledi durdy.
Biraz urşanlaryndan soň, sol eliň asgynlaýandygy bildirdi. Ýadadymy nämemi, ýa-da ozalybeletde onuň güýji ülpediniňkiden pesmi, çep el assa-ýuwaş söweşden ökje ogurlaýana çalym etdi. Emma, sag eliňem gahary bijaý gaty gelen bolmaly. Özüniň üstün çykýandygyny göz-görtele bilip dursa-da, çep eli gününe goýup, yza çekiläýmedi.
Gaýta, “Eger-de duşman boýun egmese, ony ýok edýärler” diýýäne meňzäp, onuň üstüne sürünmegini hasam güýçlendirdi. Şol pille-de, sol el, hiç kesi çüňke gabamaly däldigi hakyndaky gadym eýýamlarda aýdylyp geçilen danalygyň çyndygyny subut etdi.
Sag eliň atagzy penjesinden dyzap-dyzap sypdy-da, henizem aňalyp duran öý eýesiniň bogazyndan çaňňaly urdy.
Bogup başlady.
Sag el birbada biparhlyk bilen: “Näme-eý, sen akmakmy? Ony boganyň bilen maňa näme zelel ýetirýärsiň?!” diýip oýlanýana çalymdaş, yza çekilip durdy. Ýöne haçan-da, özüniň damarlaryndaky gany goýalyp, ysgyny gidip ugranda, ol çep eliň şeýtana sapak beren hilegärliginiň manysyna anyk düşündi.
Ýeri, özbaşyňa bolaňda näme, howaň, ganyň, iýmitiň şol bir, ýeke-täk teniň üsti bilen gelýän bolsa?!
Teni ýok etseler, nähili kuwwatly bolanyňda-da senem ýoksuň-da.
Sag el haýal-ýagallyga ýol bermän, çep eli ýeňsesinden garbady-da, oňa öý eýesini bogmagy bes etdirjek bolup, yza dartyp başlady.
Şol wagtam öýüň açyk gapysyndan birtopar adam güpürdeşip girdi.
Lukman ýigit, “Tiz kömek” ulagynyň gögümtil eşikli sürüjisi, goňşular…
Olar ýerli-ýerden, boglup, gök-dalak bolup, gidip barýan öý eýesine ýapyşdylar. Dyzap-dyzap, onuň kekirdegini çep eliniň penjesinden sypdyrdylar. Iki elinem mäkäm saklap, butnamaz ýaly etdiler…
…Ertesi gün, öý eýesiniň eltilen merkezi hassahanasynyň psihiatr lukmany, onuň keseliniň “lukman Streýnjlawyň keselidigini” ýa-da başgaça aýdylanda, onuň keseline “başbozar el” diýilýändigini habar berdi. “Ýaşlykda kellesine şikes ýetendir, soňyýetinde şonuň täsiri zerarly şeýle bolan bolmagam ähtimal” diýen çaklamanam öňe sürüp galdy…