Sen

SEN

Sen juda ajaýyp, hem-de aýlyganç,
Otdan alyp, mydam suwa salýarsyñ,
Ýüñ saýan deý saýýañ täsinsen saýgyç
Pişge edip Gök deñine galýarsyñ.

Soñam meni sümek edip süýersiñ
Egirseñ ýüp ýada güllän keçe men--
Näme çykar?
Näme çyksam söýersiñ!
Sen bolmasañ dünýä bilmez öçenim.

Meniñ barym, yada meniñ özümsiñ
Sende ýatyr çözülmedik matalym..
Kalpda ojak - kül içinde közümsiñ,
Seniñ bilen dem alyp dur hatarym.

Ýyldyzymsyñ, maña ýollar görkezen,
Ýogsam sensiz ýatan ýaly çepime.
Çetiñ ýokdur, ýüregimde merkeziñ,
Erkim sende, hiç gaýtmadym jetiñe..

Hem kalbymda ýanyp duran çyramsyñ,
Telwaslarmyñ bolduñ wysally yşky!
Gün içre çoýup, gar deý syransyñ,
Kalbymy nikalan eý, beýik Goşgy!

Oguljemal ÇARYÝEWA.