Iñ soñky günä

IÑ SOÑKY GÜNÄ

Alys ýola çykyp, azaşdym tümde.
Bir ýerden goh gelýär — görsem, üstümde
Çaýkel sürüleri barmyş hemişe.
Goý, gelmesin maňa hiç kimiň haýpy,
Men tapmak isledim ilkinji HARPY,
Baş goşdum öz başym çykmajak işe.

Pikirler aňymda gurdular jeňi,
Ýatyrmady gizlin sanlaryň jemi,
Elýeter zatlary almadym alga.
Yzasyz agyry, ukusyz gije,
Sebäpsiz gam-gussa, ýalňyş netije,
Günä ýakyn yhlas, ýersiz tagalla…

Indi aňýan — men günämiň ýesiri.
Boldy, boldy — şol gün göwresiz biri
Diýipdi: «Daragta barmagyn golaý!»
Ol gitdi keselli hyýaly tijäp:
Ýöremekden galan aýagym gijäp,
Gan indi kesewä öwrülen gola.

Silteledim hellewleýän daragty.
Ol daragt täzeden irkilen wagty
Öňküden hem batly siltedim ýene.
Yza ýol ýok, ýogsam, dolanjak näler:
Şol pursat nur öçüp, jygyldap älem
Gökdäki ýyldyzlar döküldi ýere…

Orazgylyç ÇARYÝEW.