GYÝYLMAK
Howanyň ýüzüniň gamaşyklygy,
Nähak ynjydylan gyzy ýatladýar,
Owadan söýgini, hak aşyklygy,
Hol duran gözeliň özi ýatladýar.
Gara gyňajyny orap başyna,
Bulutlar urunyar, ýagyp bilenok.
Näzenin seredýär degre-daşyna,
Ýalňyzlykda dünýä sygyp bilenok...
Ýüzün aşak salyp duran bägüller,
Duýýan ýaly gyz halynyň teňdigin.
Öňem maňa görkezipdi nä günler,
Sähel zada ýürek gyýýan endigim.
“Umytly bol, özüň horlamasana”
Diýsem, kabul edermikä pendimi?!
Belki, meniň sözüm artyk bor oňa,
Älem-jahan çekişýärkä derdini...
Azymberdi KAKAÝEW.
|
